แต่งเมื่อ: มกราคม 2550
---------------------
ความเจ็บปวดคืออะไรใครรู้บ้าง
ความอ้างว้างคืออะไรใครเคยเห็น
ความเหน็บหนาวคืออะไรใครเคยเป็น
ชีวิตใครจะยากเย็น..เช่นดั่งเรา
**********
เพราะ….....ความหลงโง่เขลาเราจึงทุกข์
รัก…..…….หมดใจจึงเจ็บจุกลุกไม่ไหว
เขา…….....รักไม่จริงดังลมปากเลยจากไป
หมดหัวใจ…ชีวิตแทบสิ้นเพราะลิ้นชาย..
รัก…..…….หมดใจจึงเจ็บจุกลุกไม่ไหว
เขา…….....รักไม่จริงดังลมปากเลยจากไป
หมดหัวใจ…ชีวิตแทบสิ้นเพราะลิ้นชาย..
เหลืออะไรในโลกนี้ไว้ให้คิด
เหลืออะไรในชีวิตให้มุ่งหมาย
เหลือแค่นี้..แค่ตัวและหัวใจ
ที่..แทบไม่เหลือค่าอะไรให้จดจำ
ทำอย่างไรกับหัวใจที่เจ็บปวด
ทำอย่างไรกับร่างกายที่ร้าวรวดเพราะความช้ำ
ทำอย่างไรถึงจะลืมผู้ชายที่ใจดำ
ผู้ชายที่ทรยศต่อคำมั่นสัญญา
อยากอันตรธานหายไปจากโลกนี้
สู่อีกโลกที่วาดฝันว่ามันคงดีกว่า
แต่คนข้างหลังคงเสียใจแทบวายชีวา
บาปกรรมจะตามมาให้ช้ำอุรากว่าที่เป็น
ได้แต่ร่ำร้องไห้ปานใจจะขาด
ฝืนสะอื้นกลืนน้ำตาไว้ไม่ให้ใครเห็น
ปล่อยคืนวันให้ผ่านไปอย่างยากเย็น
ให้ทิวาราตรีเป็น…เช่นยารักษาใจ xxx
/////////////////////////
ตะวันคล้อยอัสดงลงเหลี่ยมเขา
ทำให้เราเห็นแสงจันทร์ที่สดใส
คงไม่ต่างจากชีวิตเราเท่าใด
พบสิ่งร้ายผ่านไป คงได้เจอสิ่งดี…
เราหารู้รสชาดความสุขไม่
หากหัวใจไม่เคยพบความบัดสี
เราไม่อาจเข้มแข็ง หากได้พบแต่คนดี
คนพาลผู้นี้แค่บทเรียนให้เพียรจำ
ใจจงจำใส่ไว้ สอนใจ
ใจอย่ามัวหลงใหล เรื่องร้าย
ชีวิตย่อมแปรไป ผันเปลี่ยน
หากไม่วายชีพไซร้ ไม่สิ้นหนทาง
ใจอย่ามัวหลงใหล เรื่องร้าย
ชีวิตย่อมแปรไป ผันเปลี่ยน
หากไม่วายชีพไซร้ ไม่สิ้นหนทาง
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
แสดงความคิดเห็น